|
|
Το ούζο -σε αντίθεση με το τσίπουρο- μόνο σε μικρό μέρος είναι προϊόν απόσταξης σταφυλιών. Είναι βιομηχανικό μίγμα καθαρής αλκοόλης, νερού και αρωματικών ουσιών με κύριο το γλυκάνισο. Σύμφωνα με το νόμο για να ονομαστεί ένα προϊόν ούζο πρέπει:
- α) να παράγεται στην Ελλάδα (ονομασία προέλευσης)
- β) Να έχει αρωματιστεί δια της διαβροχής ή δια τής απόσταξης με σπόρους γλυκάνισου. Προαιρετικά με μάραθο, μαστίχη Χίου και άλλα μυρωδικά.
- γ) Το ποσοστό του όγκου που έχει αρωματιστεί με απόσταξη πρέπει να έιναι τουλάχιστον 20%.
Με αυτό δεν εννοούμε ότι το 20% προέρχεται από απόσταξη στέμφυλων αλλά ότι με απόσταξη το οινόπνευμα αντλεί το άρωμα των μυρωδικών.
Λέγεται ότι η ονομασία προέρχεται από το εξής περιστατικό: Μια Ιταλική (ή Επτανησιώτικη) εμπορική εταιρεία είχε συσκευάσει μια παρτίδα τσίπουρου εξαιρετικής ποιότητας και πολύ πλούσιου σε γλυκάνισο. Στα κιβώτια αναγράφονταν η ένδειξη "USO MASSALIA" δηλ. για χρήση στη Μασσαλία, προορισμός Μασσαλία. Αυτό έγινε "σλόγκαν" και για αρκετό καιρό σήμαινε το πολύ καλό τσίπουρο. (πώ πώ! Αυτό είναι... ούζο μασσαλία!). Το σλόγκαν γρήγορα συντμήθηκε (έφυγε το "Μασσαλία"). Αρκετά αργότερα το ούζο τυποποιήθηκε σαν άλλο, ξεχωριστό ποτό.
Ανήκει στα ανιζέ (aniset) και μοιάζει πολύ με το γαλλικό περνό (pernod). (Ισως γι' αυτό το αγαπούσαν τόσο στη Μασσαλία).
Στοιχεία για το κείμενο αντλήσαμε από εγκυκλοπαίδειες, διάφορες πηγές στο
Internet, το εγχειρίδιο της International Bartenders Association και το βιβλίο τού Δημήτρη Κεσμίρη "Επάγγελμα Μπάρμαν"
|
|
|
