Rum (ή Ruhm)

Tο ρούμι -όχι άδικα- έχει συνδέσει το όνομά του με τήν εποποιία τών πειρατών τής Καραϊβικής και τών Αντιλλών που κυριαρχούσαν στις θάλαασες αυτές τα χρόνια που ακολούθησαν την ανακάλυψη τού Νέου Κόσμου. Μέρος τής αμοιβής τους ήταν σε ρούμι. Τελούσε δε και ρόλο νομίσματος. Ακόμα και η επικρατέστερη εκδοχή για την ονομασία του έχει να κάνει με τούς πειρατές: από τη λατινογενή λέξη Rumballion (σκληρότητα, αγριάδα). Aλλη εκδοχή είναι ότι προέρχεται από σύντμηση τής λέξης saccharum. Η ονομασία Ρούμι (Rum, Ruhm) καθιερώθηκε τα τέλη τού 16ου μ.Χ. αιώνα αλλά σίγουρα το ποτό είναι πολύ παλαιότερο. Οι ντόπιοι τής Καραϊβικής το ονόμαζαν Tafia.

Το ρούμι παράγεται στην Κούβα, το Πόρτο Pίκο, την Αϊτή, τη Μαρτινίκα και τα άλλα νησιά τής Καραϊβικής και τών Αντιλλών αλλά και στο Μεξικό. Λιγότερο σε άλλες χώρες τής Λατινικής Αμερικής. Αποστάζεται από το σιρόπι τού ζαχαροκάλαμου ή από τη μελάσσα (το υπόλοιπο του σιροπιού αφού ληφθεί πρώτα η κρυσταλλική ζάχαρη). Με τήν "συνεχή" μέθοδο απόσταξης παράγεται ελαφρύτερο και πιο "εξευγενισμένο" ρούμι (White Label, Carta Blanca) ενώ με τη "διακεκομμένη" ή κλασσική μέθοδο παράγεται δυνατότερο ρούμι με πλουσιότερο άρωμα (Gold Label, Carta Oro). To ρούμι φυλασσεται και παλαιώνεται σε ξύλινα βαρέλια το λιγότερο για 3-5 χρόνια. Υπάρχει και ρούμι 12, 15, και 20 χρόνων.

Το Ρούμι τής Κούβας είναι ελαφρύ και φιλτράρεται με φυτικό ενεργό άνθρακα, γι αυτό και φημίζεται για την καθαρότητά του. Το Τζαμαϊκανό ρούμι είναι πιό "άγριο", με εντονότερο άρωμα.