Κρεμμύδι

Λαχανικό αλλά και μπαχαρικό το οποίο προέρχεται από το φυτό Allium Cepa και προέρχεται μάλλον από τη νοτιοανατολική Ασία. Φυτό το οποίο μπορεί να φτάσει μέχρι και τα δυο μέτρα ύψος. Δεν έχει φύλλα παρά μόνο βλαστό και άνθη τα οποία εμφανίζονται στην κορυφή σαν ταξιανθία και είναι μικρά λευκοπράσινα. Οι βάσεις των φύλλων του φυτού διογκώνονται και σχηματίζουν τον υπόγειο βλαστό, που αποτελεί το γνωστό κρεμμύδι(το λαχανικό). Γνωστό και με τα ονόματα Κρόμμυον ή Αλλιον το κοινό.

Πιθανολογείται ότι το φυτό ήταν γνωστό σε κάποιους λαούς (Ινδία, Κίνα, Μέση Ανατολή) πριν ακόμη ο άνθρωπος αποκτήσει γραπτή ιστορία. Το όνομα του κρεμμυδιού στα αγγλικά και τα γαλλικά έχει τη ρίζα "onio", η οποία πιθανότατα προέρχεται από τη λατινική "unus" που σημαίνει "ένας". Δεν είναι τυχαίο ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι θεωρούσαν το βολβό ως σύμβολο του Σύμπαντος και στην Ελλάδα αναφέρεται στα χρόνια του Ομήρου. Επίσης στην Ελληνική λαογραφία αναφέρεται οτι όσο περισσότερα "στρώματα" έχει το κρεμμύδι τόσο πιο βαρύς θα είναι ο χειμώνας.

Στο κρεμμύδι αποδίδονται πάρα πολλές θεραπευτικές ιδιότητες αλλά χρησιμοποιείται και ως αρωματικό (όπως ο εμφιαλωμένος χυμός κρεμμυδιού). Θεωρείται παράγοντας μακροζωίας. Στη Βουλγαρία, που η χρήση του είναι καθημερινή υπάρχουν περισσότεροι αιωνόβιοι και σε πολλές περιοχές τής Τρανσυλβανίας ο καρκίνος είναι άγνωστος, κάτι που η λαϊκή σοφία αποδίδει στον ίδιο λόγο.

Αναφέρονται και έντονες αφροδισιακές ιδιότητες- μάλιστα ο Νεφζαβί αναφέρει στον "Αρωματισμένο κήπο" -16ος αιώνας- ότι ο Αμπού ελ Χεϊλούκ είχε στύση για τριάντα ημέρες συνέχεια γιατί έφαγε κρεμμύδια! Αυτά όμως συμβαίνουν στη λογοτεχνία...

Το κρεμμύδι περιέχει αιθέριο έλαιο και σε αυτό οφείλει την έντονη μυρωδιά του, η οποία όπως είναι γνωστό προκαλεί έντονη δακρύρροια. Μπορεί βέβαια να αποφευχθεί αν ξεφλουδίζουμε τα κρεμμύδια κάτω από τρεχούμενο νερό.

Υπάρχουν πάρα πολλά είδη κρεμμυδιών και η χρήση του είναι σχεδόν καθημερινή σε κάθε κουζίνα. Το πράσινο (χλωρό) κρεμμύδι, γνωστό και ως ανοιξιάτικο (κρεμμυδάκι) χρησιμοποιείται ωμό σε σαλάτες και σάλτσες, σα γαρνίρισμα και ως αρωματικό σε έτοιμα γεύματα. Κυκλοφορεί επίσης και με τη μορφή σκόνης, πολλές φορές συνδυασμένο με αλάτι.

Ο ζωμός του χρησιμοποιείται και σαν "αόρατο μελάνι" και, όπως συμβαίνει με το χυμό τού λεμονιού, μπορεί ότι γραφεί με κρεμμυδόζουμο να διαβαστεί μόνο αν το χαρτί ζεσταθεί.