Πως τυλίγουν τον γαμπρό στο Μέτσοβο! (ή αλλιώς πατ

Εγώ λέω να αυτοσχεδιάσουμε. Μεταξύ μας Αντώνη, η Άντζυ μπορεί 
να έχει ξεχάσει και την ύπαρξή μας αν έκανε καιρό να 
δημοσιευτεί η συνταγή ;-).

Λοιπόν...:

Η πρώτη σκέψη: οι πατάτες κομμένες σε φέτες, περασμένες από 
τηγάνι και μετά σε στρώσεις εναλλάξ με τα τυριά και τα 
μανιτάρια σε ένα πυρέξ. Η κρέμα γάλακτος από πάνω και ψήσιμο 
στον φούρνο. Κλασσική λύση αλλά εγώ βαριέμαι και να τηγανίζω 
και να βάζω φούρνο και να γεμίζω μετά το πλυντήριο πιάτων. 
Είναι όμως καλό άμα κάνεις τραπέζι αντί του κλασσικού 
συνοδευτικού πατάτα φούρνου-πατάτα τηγανιτή. Και το σερβίρεις 
μέσα στο πυρέξ.

Δεύτερη σκέψη: Οι πατάτες τηγανιτές, τα υπόλοιπα υλικά δεμένα 
σε σάλτσα, την περιχύνουμε πάνω από τις τηγανιτές πατάτες. 
Γλυτώνουμε και το πλύσιμο του πυρέξ. Φαίνεται πιο παχυντικό 
αλλά σιγά μην είναι και πολύ περισσότερες οι θερμίδες.

Τρίτη σκέψη: Οι πατάτες ψητές στο φούρνο (τυλιγμένες σε 
αλουμινόχαρτο μαζί με τα αλατοπίπερα και τα μπαχάρια). Η σάλτσα 
δεμένη (ξανά) στο τηγάνι, ανοίγουμε τις πατάτες με μία μαχαιριά 
στη μέση (:-)), περιχύνουμε.

Τέταρτη σκέψη: Βράζω τις πατάτες. Με τα υπόλοιπα υλικά φτιάχνω 
σάλτσα για μακαρόνια (πάντα έχουμε μακαρόνια ή ακόμα καλύτερα 
εβριστά για να βράσουν μέσα στη σάλτσα). Γουρουνιάζουμε με τη 
μακαρονάδα και το βράδυ τρώμε σκέτες τις βραστές πατάτες για να 
καθησυχάσουμε τις τύψεις.

Πέμπτη σκέψη, στο ίδιο κλίμα: Πατάτες ψητές κατά τα παραπάνω, 
τυριά σε πιατέλα ως συνοδευτικά. Περισσέυουν τα μανιτάρια και η 
κρέμα γάλακτος. Οπότε κάνουμε τις πατάτες τηγανιτές σε κυβάκια 
και μαζί τηγανίζουμε και τα μανιτάρια κομμένα στο ίδιο μέγεθος
(όχι φετούλες ψιλοκομμένες, να καταλαβαίνεις μπουκιά), οπότε οι 
πατάτες παιρνουν και γεύση από τα μανιτάρια. Την κρέμα γάλακτος 
την αφήνουμε στο ψυγείο, γλυτώνουμε και μερικές θερμίδες τις 
οποίες αναπληρώνουμε παίρνοντας δεύτερη μερίδα από τις 
τηγανιτές πατάτες.

Έκτη σκέψη: χαχα, εδώ με πιάσανε τα εντυπωσιακά μου: Οι πατάτες 
κομμένες σε φέτες, σχετικά χοντρουλές. Τις περνάω από το 
τηγάνι. Περνάω και τις φετούλες των μανιταριών ελαφρά. 
Εναλλακτικά τα μανιτάρια τα ψιλοκόβω σε μικρούς κύβους. Τις 
απλώνω στο μεγάλο ρηχό ταψί μία μία. Πάνω στην κάθε φέτα βάζω 
εναλλάξ μία φέτα τυρί (καταργώ τα "ψιλοκομμένα"), λίγο 
μοσχοκάρυδο και τελειώνω με μια-δυο φετούλες μανιταριού ή μια 
κουταλιά ψιλοκομμένα μανιτάρια. Προβληματίζομαι αν ρίξω και 
λίγη -ελάχιστη κρέμα γάλακτος από πάνω, ίσως μια ιδέα. Ψήνω για 
λίγο στο γκριλ, ίσα να αρχίσουν να λιώνουν τα τυριά, σερβίρω σε 
δίσκο όπως τα καναπεδάκια.

Για πείτε κι εσείς καμία ιδέα!

Ξέχασα το σημαντικότερο: Όλα τα παραπάνω πετυχαίνουν καλύτερα 
αν τα κάνεις παρέα με τον γαμπρό (για να είμαι politically 
correct, με τον καλό σου) στο Μέτσοβο. Ή αν τα τρως έτοιμα στο 
Μέτσοβο παρέα με τον καλό σου. Ή αν σου τα μαγειρέψει ο καλός 
σου ένα κρύο βράδυ στο Μέτσοβο. Ή αν τα μαγειρέψεις παρέα με 
τον καλό σου την παραμονή ενός ταξιδιού στο Μέτσοβο. Ή αν τα 
φτιάχνεις στην κουζίνα σου παρέα με την κολλητή σου και 
κουβεντιάζετε πώς περάσατε με τον καλό σου στο Μέτσοβο. Ή αν 
γουρουνιάζεις παρέα με τους φίλους σου και κουτσομπολεύετε τον 
πρώην καλό σου με τον οποίο χωρίσατε στο Μέτσοβο. Ή τον πρώην 
καλό σου που έχει αποφασίσει να γίνει βοσκός στο Μέτσοβο. Ή την 
τελευταία σου κατάκτηση από το ΣΚ που πέρασες στο Μέτσοβο παρέα 
με τους κολλητούς, τον παντοπώλη του χωριού που σε ερωτεύτηκε 
τρελά και σου στέλνει κάθε μέρα ένα κεφάλι μετσοβόνε μέχρι να 
υποκύψεις στον έρωτά του και τώρα πρέπει να βρίσκεις συνταγές 
για να το καταναλώνεις. Ή... σταματήστε με, μπορώ να συνεχίσω 
επ` άπειρον...

• Θέμα: Re: α, τώρα που ξαναβλέπω τον τίτλο...
  Από: Αντώνης  27 / 12 / 2005
  

  Εγώ, Μαρία, πάλι από τον τίτλο καταλαβαίνω οτι ο έρωτας δεν 
  είναι ανταγωνιστικό παιχνίδι. Δεν υπάρχει ηττημένος, δεν υπάρχει 
  ματ, ο αγώνας λήγει πάντα "πατ".

  
  [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]

  ---

  • Θέμα: Re: α, τώρα που ξαναβλέπω τον τίτλο...
    Από: Maria_P  27 / 12 / 2005
    

    Μ` αρέσει η προσέγγιση, εμένα μάλλον με αποσυντόνισε 
    το "τύλιγμα του γαμπρού". Μένω λοιπόν στο παιχνίδι σαν ομάδα με 
    τον καλό μου και αφήνω τα τυλίγματα για τα ντολαμδάκια (αυτό 
    όμως είναι άλλη συνταγή). Εκτός κι αν χρησιμοποιήσω για το 
    τύλιγμα εκείνη την κρέμα γάλακτος που περίσεψε, χτυπημένη σε 
    σαντιγί... μμμ... άσε θα μας πιάσει η λογοκρισία... 
    
    ;-)

    
    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]

    ---

    • Θέμα: Re: α, τώρα που ξαναβλέπω τον τίτλο...
      Από: Θέκλα η δασύτριχος κόρη  27 / 12 / 2005
      

      Όχι, μη... θα χάσουμε τον μπακάλη. 
      Κράτα τον καβάντζα τουλάχιστον και στέλνε τα `δω τα τυριά βρε!
      Θέκλα

      
      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]

      ---

Μπλόφα είναι ο τίτλος, αλλά εμείς όντως ενθουσιαστήκαμε (η μαμά 
που είχε και ονομαστική εορτή καθότι Βασιλική κι εγώ)!
Ο γαμπρός συγκεκριμένα δεν ξέρουμε ακόμα από που κατάγεται, 
μπορεί κι από το Μέτσοβο! Πάντως δουλεύει στο κέντρο της Αθήνας 
και κοντά στο ντελικατέσσεν σούπερ μάρκετ άρα όταν με το καλό 
του ξαναμιλήσω (με χτυπάει ο έρωτας και δεν μπορώ να σταυρώσω 
κουβέντα η άχρηστη) να του πω να πεταχτεί για λόγο μετσοβόνε και 
πονηρά-πονηρά να τον αποπλανήσω (καλά, σιγά μη βρω το θάρρος για 
τέτοιο πράγμα, εδώ με πιάνει σύγκρυο και τον κοιτάζω σα χαζή).
Τέλος πάντων! Ουφ! : ))))

Λοιπόν αντικαταστήσαμε τα μανιτάρια με κρεμμύδι κομμένο φέτες 
και περασμένο στο τηγάνι σε σιγανή φωτιά με βουτυράκι, ίσα να 
μελώσει. Τις πατάτες τις καθαρίσαμε, τις βράσαμε μόνο για 15 
λεπτά και τις κόψαμε ροδέλες. Ελαφρά βουτυρωμένο το πυρέξ, μια 
στρώση πατάτες, μια στρώση κρεμμύδια με ολίγο από το τριμμένο 
τυρί, άλλη μια στρώση πατάτες, το υπόλοιπο τυρί, κρέμα γάλακτος 
από πάνω. Εννοείται πιπεράκι, μοσχοκάρυδο κλπ. Είπαμε να βάλουμε 
και λίγο μαϊντανό έτσι για ντεκόρ ανάμεσα, αλλά το ξεχάσαμε. Κι 
έτσι ωραία πάντως. Στους 180 το ψήσαμε, μάλιστα νομίζαμε ότι θα 
πάρει ώρα για να γίνουν οι πατάτες αλλά όχι! Σε 10-15 λεπτάκια 
ήταν έτοιμο, γκρατιναρισμένο και οι πατάτες λουκούμι!

Το τσακίσαμε σε λιγότερο από 10 λεπτά, παρέα με φίλους. 
Ευχαριστούμε και την Άντζυ και όλους!
Η ώρα η καλή! :))

• Θέμα: Re: Στην Άντζυ
  Από: Αντζυ  13 / 1 / 2006
  Σ`ευχαριστω πολυ Βασω μου,χαρηκα πολυ που σ`άρεσε!
  [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]

  ---