www.hungry.gr  Για τους φίλους τής γεύσης.
Ταχεία αναζήτηση   Βοήθεια
Φαγητα Σάλτσες & Κρέμες Σαλάτες Γλυκά Μπαχαρικά Tips O έρωτας... | Κάβα,μπάρ
Επικοινωνία | Editorial | Κεντρική σελίδα | Forum | Η δική σας συνταγή | Traffic


Πιάτα με κύριο υλικό:

Και συγκεκριμένα:
Τρόπος μαγειρέματος:
Επιπλέον να είναι:
Νηστίσιμο
Vegetarian
Αφροδισιακό
Πρόχειρο
Tip: Πατώντας απλώς το κουμπί παίρνετε όλα τα φαγητά
Πιάτα από την:
κουζίνα


Λεξικό όρων κουζίνας:
Αναζήτηση



Tips & Tricks
της κουζίνας

Καγιανάς με ντομάτες (στραπατσάδα)


Υλικά

  • 6 ντομάτες ώριμες
  • 6 αυγά
  • 1 κούπα λάδι
  • Αλάτι
  • Πιπέρι



Ετοιμασία

    Αφαιρούμε την φλούδα και τους σπόρους από τις ντομάτες και τις κόβουμε σε μικρά κομματάκια. Ρίχνουμε το λάδι στο τηγάνι και μόλις ζεσταθεί προσθέτουμε τις ντομάτες και λίγο νερό και αφήνουμε να βράσουν για μισή ώρα περίπου. Μόλις οι ντομάτες είναι έτοιμες, χτυπάμε τα αυγά, προσθέτουμε αλάτι και λάδι, τα ρίχνουμε στο τηγάνι. Αφήνουμε τα αυγά μας να γίνουν ανακατεύοντας μερικές φορές και σερβίρουμε αμέσως.
Ο καγιανάς είναι μια παραδοσιακή Κρητική συνταγή.

Εκτύπωση Στείλτε τη συνταγή σε κάποιον που θα τού αρέσει...
Εκτύπωση Αποστολή


Σχολιάστε τη συνταγή



Σχόλια επισκεπτών

  • Θέμα: καλό το λάδι, αλλα με μέτρο
    Από: Κ   10 / 8 / 2003
    Πολύ δεν είναι ρε παιδιά μια κούπα λάδι??
    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: Οι Κεφαλονίτες αλλιώς
    Από: Έρυσος  6 / 8 / 2004
    Οι Κεφαλονίτες αλλιώς : - Οι τομάτες να είναι χοντροτριμμένες (με μικρά κομμάτια) και χωρίς φλύδα - Οι σπόροι ΔΕΝ είναι απαραίτητο να βγούν - Βάλτε πρώτα τις τομάτες να πάρουν δυο βράσεις και να ψιλοστεγνώσουν από το νερό τους - Προσθέστε το λάδι στην συνέχεια (Έτσι γίνεται ελαφρύτερη και δεν παραβράζει το λάδι) - Όταν το μίγμα θυμίζει παχιά σάλτσα (δεν έχει νερά) προσθέστε σπασμένα τα αυγά και ανακατέψτε - Ωπωσδήποτε λίγο πριν τις βγάλετε προσθέστε τριμένη με το πηρούνι φέτα (μια κούπα για την ποσότητα της τομάτας είναι μάλλον αρκετή, αλλά εγώ θα προτιμούσα και περισσότερη) -Εγώ συνηθίζω να προσθέτω και μικρή ποσόστητα Κεφαλονίτικου καφαλοτυριού, εσείς αν θέλετε πειραματιστείτε και μ` άλλα τυριά -Εάν αγαπάτε τα μυρωδικά πάει πολύ ωραία και ρίγανη ή δυόσμος ή βασιλικός (όχι όλα μαζί) -Όχι δεν είναι Κρητική συνταγή... Καγιανάς ή στραπατσάδα φτιάχνεται σε όλη την Ελλάδα (Αιτωλοακρνανία,Ιόνιο,Πελοπόννησο κλπ.)
    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΑ...
    Από: ΓΙΑΝΝΗΣ   6 / 8 / 2004
    Σε καμία περίπτωση δεν είναι Κρητική συνταγή αφού φτιάχνεται σε 
    όλη τη Δυτική Πελ/νησο τουλάχιστον.
    
    Ο Καλαματιανός λοιπόν τρόπος είναι χωρίς νερό, με λιγότερο λάδι, 
    στα χτυπημένα αυγά βάζουμε αλάτι και πιπέρι και όχι λάδι, ενώ 
    πολλές φορές προσθέτουμε και παστό χοιρινό. (Αυτό που στη Μάνη 
    λένε σύγκλινο ή στην Ηλεία τσιγαρίδα αν δεν κάνω λάθος) βάζοντας 
    ακόμη λιγότερο λάδι, αφού προσθέτουμε λίγο από το λάδι στο οποίο 
    είναι αποθηκευμένο το παστό.
    Το κάνει πιο βαρύ, αλλά η νοστιμιά είναι το κάτι άλλο.
    Τέλεια συνοδεία με παγωμένη μπύρα.
    
    Μου δώσατε μία ιδέα για το φαγητό που θα ζητήσω απ τη μητέρα 
    μου, μιας και σήμερα φεύγω για διακοπές! (Και τέρμα η δίαιτα)

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΑ...
      Από: ΓΙΑΝΝΗΣ   6 / 8 / 2004
      Α! Και κάτι άλλο:
      Η Γιαγιά μου όταν έλεγε καγιανά εννοούσε με παστό μέσα.
      Αλλιώς το ονόμαζε απλώς ντομάτες με αυγά.
      
      Πολλές φορές μάλιστα μας έβαζε μαζί με το παστό κρέας και 
      λουκάνικο παστό. 

      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: Αντί για λάδι, βούτυρο
    Από: Εφη Κ  6 / 8 / 2004
    Η μαμά μου, αντί για λάδι βάζει βούτυρο...και μπόλικο 
    φρεσκοτριμένο πιπέρι...και παγωμένη μπίρα είπαμε?...μμμ...θα το 
    τιμήσω μετά την νηστεία σίγουρα!

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: low fat
    Από: η άλλη Αγγελική  6 / 8 / 2004
    Η άλλη βερσιόν είναι να μη χτυπήσουμε τα αυγουλάκια, για να βουτήξουμε ψωμάκι στον κρόκο τους (θεία γεύση). Χτυπάω μόνο τα ασπράδια, τα ανακατεύω με τη ντομάτα και μετά βάζω τους κρόκους ολόκληρους και ψήνω λίγο ακόμα. Επίσης βάζω μια κουταλιά της σούπας λάδι ανά άτομο στην βρασμένη σε νερό μόνο ντοματούλα αμέσως πριν ρίξω τα αυγά - σας βεβαιώνω ότι είναι αρκετό.
    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: Και έτσι και αλλιώς
    Από: Juanita La Quejica  6 / 8 / 2004
    Η μαμά μου την στραπατσάδα την έφτιαχνε για όλα τα γούστα.
    
    Αφού ετοίμαζε την σάλτσα ντομάτας με το λάδι, έβαζε κάποια αβγά 
    χτυπημένα, τα έφερνε μερικές βόλτες και μετά έριχνε και κάποια 
    ολόκληρα για να μπορούμε να βουτάμε στον κρόκο. Καμιά φορά 
    χανόταν όμως ο κρόκος από το -έστω και πολύ προσεκτικό- 
    ανακάτεμα και μετά γινόταν σφαγή για το ποιός θα φάει τους 
    ελάχιστους κρόκους που είχαν απομείνει άθικτοι!
    
    Πρόσθετε και φέτα στο τέλος, γιατί μας αρέσουν πολύ τα τυριά.

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: Καγιανάς ή στραπατσάδα?
    Από: Natalia  6 / 8 / 2004
    Μια άλλη εκδοχή της στραπατσάδας (μάλλον Βορειοελλαδίτικης 
    προέλευσης): μπαίνει οπωσδήποτε καυτερή πιπεριά στην αρχή και 
    τυρί φέτα στο τέλος του μαγειρέματος του φαγητού. 
    
    Να συμπληρώσω σε αυτό που η Αγγελική και η Juanita αναφέρουν 
    για ολόκληρα αυγά (και επειδή και εμένα μου αρέσουν καλύτερα 
    έτσι σε όλες τις ομελέτες): σπας όλα τα αυγά ολόκληρα πάνω από 
    τα διάφορα άλλα υλικά και σκεπάζεις το τηγάνι με ένα καπάκι που 
    σχεδόν να μπαίνει μέσα στο τηγάνι. Έτσι ψήνονται τα αυγά και 
    από την πάνω τους πλευρά χωρίς να χρειαστεί να τα ανακατέψεις. 
    Έτσι έχεις περισσότερους ολόκληρους κρόκους ....και λιγότερους 
    καυγάδες :-). 

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: Καλαματιανά
    Από: Ολυ  6 / 8 / 2004
    Θα συμφωνήσω με τον Γιάννη στο θέμα του καγιανά και ως προς το όνομα και ως προς τον τρόπο μαγειρέματος. Πράγματι λέγεται καγιανάς και γίνεται με παστό χοιρινό (τσιγαρίδα) .Η μητέρα μου (στην Πελοπόννησο) δεν βάζει καθόλου λάδι διότι το λίπος του χοιρινού είναι αρκετό και βαρύ και έτσι γίνεται πιο ``ελαφρύ``το φαγητό.Είναι πράγματι πολύ νόστιμο φαγητό. Άντε και καλούς καγιανάδες!!!!
    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: τι λέει ρε παιδιά;;;;;;;;;;
    Από: Ευαγγελία  13 / 4 / 2005
    Καλά ανέκδοτα λέει o/η μαγείρας/ισσα; Η στραπατσάδα κρητική συνταγή;;;; Ε-ΛΕ-Ο-Σ!!!! Μόλις το διάβασα έσκασα στα γέλια! Τόσο ωραίο φαγητό Α Π Ο Κ Λ Ε Ι Ε Τ Α Ι να είναι κρητικό!!!!! Είδα κι ένα σχόλιο για το λάδι κι επίσης γέλασα.... Οι κρητικοί παιδιά το λάδι το έχουν για την πλάκα τους στην Κρήτη!Είμαι φοιτήτρια -στην Κρήτη- και τα φαγητά τους (όσα τελος πάντων έχουν) είναι τίγκα στο λάδι με αποτέλεσμα να τα τρως και να κάνεις 4 μέρες να χωνέψεις!!! Αντε ΓΕΙΑ που λένε...
    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: τι λέει ρε παιδιά
      Από: νιαμ-νιαμ  13 / 4 / 2005
      ε.. όχι έτσι.
      Σε κάποια χωριά ίσως αλλά οι περισσότεροι δεν το παρακάνουν.
      Κάποτε μου σέρβιραν γεμιστά σε πολύ βαθύ πιάτο και το λάδι 
      σχεδόν κάλυπτε το φαγητό.Εστάθη αδύνατον να καταπι΄΄ω έστω και 
      μια μπουκιά.Αν εννοείς κάτι τέτοιο έχεις δίκιο
      Αυτό το ξέρεις;
      Γυναίκα έρχονται μουσαφίρηδες.Βάλε άλλο ένα ποτήρι λάδι στο 
      φαγητό.....
      Η ποσότητα του λαδιού μετριόταν με το ποτήρι(του νερού βεβαίως)

      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: τι λέει ρε παιδιά
      Από: Δημήτρης  14 / 4 / 2005
      Θα σου πω την άποψή μου Ευαγγελία κι αν θέλεις μη γελάσεις αλλά 
      κάτσε να το συζητήσουμε.
      Προφανώς ο συντάκτης της συνταγής ή ο επιμελητής της σελίδας 
      έκαναν ένα λάθος. Ο "καγιανάς" έτσι όπως το ακούω μου κάνει 
      πολύ ...Πελοπόννησο.
      Όμως, δεν είναι τίποτα παραπάνω από αβγά ομελέτα με ...κάτι. 
      Αυτό το κάτι διαφέρει από τόπο σε τόπο κι από χώρα σε χώρα. Θα 
      έλεγα κι από Ήπειρο σε Ήπειρο. Ωστόσο αυτό το κάτι καμμιά φορά 
      σηματοδοτεί και έναν τόπο, βλ. καγιανάς, σφουγκάτο, 
      στραπατσάδα, φρουτάλια, τορτίγιας, scrambled eggs, ήλιος, 
      ομελέτα, κλπ. κλπ.
      Φαντάζομαι αφού έχεις άποψη για την Κρητική Κουζίνα δεν 
      χρειάζεται να αναφέρω τον τόπο που σηματοδοτεί η κάθε ονομασία.
      
      Το θέμα ωστόσο είναι ακόμα πιο σύνθετο όταν χρειαστεί να 
      εξηγήσουμε γιατί ο "καγιανάς με αγγινάρες" είναι παραδοσιακό 
      πιάτο της Μεσσηνίας, ενώ η  "tortilla de alcachofas" είναι 
      παραδοσιακό σπανιόλικο κι από την άλλη ο "καγιανάς με σίγλινο" 
      είναι πιάτο της Μάνης, ενώ η "φρουτάλια με σίσερα" είναι της 
      Άνδρου (το ίδιο δηλαδή που στη Μύκονο τρώμε και ονομάζουμε πολύ 
      απλά "αβγά με τα σίσερα").
      Η άποψή μου είναι ότι για να πούμε ότι ένα πιάτο είναι 
      παραδοσιακό της τάδε περιοχής, πρέπει, οι κάτοικοι της περιοχής 
      πρώτα να το βλέπουν και να το αντιμετωπίζουν σαν τέτοιο. Ύστερα 
      πρέπει στο σπίτι να `ναι σε πρώτη ζήτηση. Δηλαδή η νοικοκυρά 
      στην Άνδρο μόλις ζοριστεί και θέλει να ξεπετάξει κάτι εύκολο, 
      φτιάχνει φρουτάλια. Το ίδιο κι ο γέρο-καφετζής στο Χρυσοβίτσι, 
      στο πιάτο της υποδοχής, εκείνο δηλαδή που ήθελε από καρδιάς να 
      με φιλέψει ήταν ένας καγιανάς, με σύγλινο, κρεμμύδια, ντόματα 
      κι άλλα πλούσια ελέη του Κυρίου.
      Δεν πειράζει κορίτσι μου αν έπεσε λίγο παραπάνω λάδι στο 
      σφουγκάτο σου. Και στην Κορώνη μια από τα ίδια. Το `χουν το 
      λάδι μπόλικο οι άνθρωποι. Ζήτα την επόμενη λιγότερο. Και να 
      δεις που λίγο να στέξεις στον τόπο, παπάρες στο λάδι θα 
      ξηγιέσαι. Ιδιαιτέρως αν ερωτευτείς, άνθρωπο, τόπο, ...φαγάκι!
      
      Επανέρχομαι λοιπόν στα παραδοσιακά για να συμπληρώσω ότι 
      παραδοσιακό είναι αυτό που δένει με τον πολιτισμό ενός τόπου, 
      που φέρνει γευστικές μνήμες τις ίδιες ενίοτε και στον παππού 
      και στο εγγόνι.
      Παραδοσιακή, ας πούμε, τείνει να γίνει η αστακομακαρονάδα, όπως 
      παραδοσιακός έγινε κι ο μουσακάς (ένα μπάσταρδο πιάτο) με 
      ανατολίτη πατέρα, πολυγαμικό, που πήρε μια Ινδή (μελιτζάνα) μια 
      Μεξικάνα (ντομάτα),μια Γαλλίδα (μπεσαμέλ)κι ήρθε να στήσει 
      σπιτικό στην Ψωροκώσταινα, παραδοσιακά στα Επτάνησα η πουτίγκα, 
      το κάρυ και το τζίντζερ (κάτι έπρεπε ν` αφήσουν και οι 
      Εγγλέζοι!). 
      Το παραδοσιακό είναι κάτι πολύ το ρευστόν. Καταγράφει 
      διατροφικές συνήθειες, κυρίως αυτές που παγιώνονται σ` έναν 
      τόπο και κατά κάποιον τρόπο τον χαρακτηρίζουν. Παραδοσιακό δεν 
      είναι κάτι που τρώμε εδώ και δύο τρεις χιλιάδες χρόνια, αλλά 
      εκείνο που τρώμε από παλιά και που αξίζει να το τρώμε ακόμα. 
      Είτε γιατί είναι διατροφική μας ανάγκη ή διατροφική συνήθεια... 
      είτε γιατί έτσι μας αρέσει. Γούστα βλέπεις είναι αυτά!
      Πριν από μόλις είκοσι χρόνια ήταν διαφορετικά τα πράγματα, δεν 
      είχε εισβάλει εντός μας η τηλεόραση. Πριν από τριάντα χρόνια 
      ούτε η Βέφα. Πριν από ενενήντα ούτε ο Τσελεμεντές. Πριν από 
      εκατό πενήντα χρόνια ούτε τα μισά σημερινά παραδοσιακά δεν 
      υπήρχαν (τουλάχιστον με τη σημερινή τους μορφή). Και φαντάσου 
      τώρα την παραδοσιακή μας μαγειρική άνευ πατάτας, ντομάτας, 
      μελιτζάνας, πιπεριάς...
      
      Τέλος να κλείσω χωρίς να σχολιάσω την άποψή σου για την Κρητική 
      κουζίνα. Προσωπικά πιστεύω ότι έχει μια αυτάρκεια, έχει 
      στοιχεία που δείχνουν μια φιλοσοφία, έναν τρόπο, δηλαδή έναν 
      πολιτισμό. Έχει υποστεί επιρροές, είναι γεμάτη δάνεια και 
      αντιδάνεια κι αυτή είναι η ζωντάνια της. Είναι ο "τροφοδότης 
      διατροφικός λογαριασμός" που επιρέασε την μαγειρική και τις 
      διατροφικές συνήθειες όλων των νησιών, του Νότιου και του 
      Κεντρικού τουλάχιστον Αιγαίου. 
      Να `σαι καλά και καλές σπουδές.

      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
      • Θέμα: Re: τι λέει ρε παιδιά
        Από: Δ  14 / 4 / 2005
        Κι εδώ  
        
        http://www.hungry.gr/getarticle.asp?id=2332&coms=yes#comen
        
        θα βρεις κάτι που μπορεί να σ` ενδιαφέρει.

        [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
      • Θέμα: Re: τι λέει ρε παιδιά
        Από: dina k. Sparti  14 / 4 / 2005
        Συμφωνώ και επαυξάνω! 
        Ειδικότερα με το "λίγο να στέξεις στο τόπο" έχω για ζωντανό 
        παράδειγμα τον Νίκο που έβλεπε την μάνα μου παλιά να βάζει λάδι 
        στην σαλάτα και του ερχότανε αμόκ. Τώρα λέει "ρίξεεε..."
        Και φυσικά ο καγιανάς είναι Πελλοπονήσιος. Και ένα από τα 
        αγαπημένα μου καλοκαιρινά φαγητά. Η εκδοχή μου έχει σφέλα σε 
        κομμάτια μέσα και ενίοτε σύγλινο ή παστά λουκάνικα. Και μια 
        μπύρα παγωμένη σίγουρα Γιάννη μου.

        [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: Η Κρητική Διατροφή
    Από: Γιούλη Κ.  14 / 4 / 2005
    Να προσθέσω κι εγώ στα λεγόμενα του Δημήτρη ότι ακόμα και σε
    συνέδρια της Αμερικής κάνουν λόγο για την ισορροπία στην κρητική
    κουζίνα. Δε θυμάμαι που ακριβώς το διάβασα, αλλά αν κάνεις μια
    αναζήτηση στο Internet θα βρεις το άρθρο για το οποίο σου μιλάω.
    Γενικά με ενδιαφέρει η σωστή και ισορροπημένη διατροφή και
    διαβάζω αρκετά άρθρα. Νομίζω όμως ότι όλοι θα συμφωνήσουν μαζί
    σου ότι το πολύ λάδι κάνει το φαγητό "υπερβολικό". (Μπλουμ!)
    Και να σκεφτεις ότι έχουμε δική μας παραγωγή λαδιού, ευτυχώς
    παραπάνω από το ζητούμενο, και πάλι είμαι φειδωλή!!
    
    Καλημέρα σε όλη την παρέα!!

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: κι ο καγιανάς είναι καράβι που ταξιδεύει...
    Από: Δημήτρης  17 / 4 / 2005
    «Ο "καγιανάς" έτσι όπως το ακούω μου κάνει πολύ ...Πελοπόννησο».
    Αυτή η φράση στο προηγούμενο σχόλιό μου, δεν μου ξέφυγε καθόλου. 
    Έτσι «μου κάνει». Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο καγιανάς είναι 
    και ...Πελοποννήσιος. Το κύτταξα λίγο και θέλω να προσθέσω 
    ετούτα σχετικά με το θέμα:
    Ο καϊγκανάς ή καϊκανάς (kaygana) είναι η ομελέτα ή καλύτερα ένα 
    είδος κρέπας για την οθωμανική κουζίνα. Από τον 15ο αι. 
    βρίσκεται καταγεγραμμένος στο χειρόγραφο του Sirvani (βλ. Η 
    οθωμανική μαγειρική, 99 Παλατιανές συνταγές, της Μαριάννας 
    Γερασίμου, εκδ. ποταμός). Η βάση του είναι αβγά, αλεύρι και καλό 
    βούτυρο. Από κει και πέρα το γέμισμα ή το περίχυμα μπορεί να 
    είναι οτιδήποτε:
    μέλι, μαρμελάδα, πετιμέζι, καρύδια, μελιτζάνα κ.α. λαχανικά, 
    φρούτα, τυρί, τσίρο, γαύρο κλπ.  
    Η λέξη kaygana, είναι περσικής προέλευσης, τουρκοποιημένη, με 
    ευρύτερη πλέον χρήση στους τουρκόφωνους και μη Καππαδόκες και 
    ήρθε στην Πελοπόννησο στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, για να 
    περιγράψει ένα φαγητό το οποίο περιλάμβανε και παστό χοιρινό ή 
    καπνιστό σίγλινο.
    Ο καϊγκανάς (αβγά, αλεύρι, κονιάκ ή ούζο, βούτυρο, μέλι ή 
    πετιμέζι) στην Καισάρεια είναι γαμήλιο γονιμικό έδεσμα, που 
    προσφερόταν ειδικά στον γαμπρό την ημέρα του γάμου (βλ. Σούλας 
    Μπόζη, Καππαδοκία, Ιωνία, Πόντος, εκδ. Αστερισμός).
    Ο καϊγκανάς που στην περιοχή της Καισαρείας με μέλι ή πετιμέζι 
    τρώγανε όταν γύριζαν από την εκκλησία, ήταν για την Παναγιά που 
    ήτανε λεχώνα. Είναι το φαϊ που τρώει η γυναίκα άμα γεννήσει.
    
    Για δυο λόγους μοιράζομαι μαζί σας τις παραπάνω πληροφορίες:
    Ο πρώτος γιατί, είναι μια εξαιρετική περίπτωση όπου ένα πιάτο 
    λιτό, ένα πιάτο της επιβίωσης, με δυο τρία από τα βρεσκούμενα 
    υλικά κι ένα τηγάνι, γράφει την δική του ιστορία, χαράζει 
    γευστικές και πολιτισμικές μνήμες, ταξιδεύοντας στην Ανατολή 
    περνά στη Δύση, ραφινάρετε ως κρέπα, ως pancake, ως tortilla 
    κλπ. Αντιλαμβανόμαστε ίσως έτσι καλύτερα όσα έγραφα παραπάνω σε 
    άλλο σχόλιο για το τι είναι παραδοσιακό και πώς αυτό προκύπτει 
    σαν πολιτισμικό στοιχείο… συνήθως ταξιδεύοντας.
    
    Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί φαντάζομαι από τώρα, εκεί κατά το 
    Φθινόπωρο ένα «κουμπαρο-συμπεθεράκι» μου -τον Νίκο- να ταϊζει 
    την καλή του στο στόμα κομματάκι-κομματάκι τον καϊγκανά με 
    πετιμέζι και ουχί καγιανά με σίγλινο, κάτω από τον …φοίνικα της 
    αυλής τους!!! 
    
    Δημήτρης Ρουσουνέλος
    

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: κι ο καγιανάς είναι καράβι που ταξιδεύει...
      Από: κουμπαροσυμπεθέρα  17 / 4 / 2005
      Δεν ακούγεται άσχημα! Πρωτίστως όμως πρέπει να έχω δοκιμάσει 
      μια γνήσια κρεμμυδόπιτα Μυκόνου. Από 
      χέρια "κουμπαροσυμπεθεριάρικα" Πότε είναι η εποχή της? 
      Προλαβαίνω? 

      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
      • Θέμα: Re: κι ο καγιανάς είναι καράβι που ταξιδεύει...
        Από: Δ.  18 / 4 / 2005
        Λένε πως τα καλύτερα τυριά είναι τώρα τη Σαρακοστή -άρα και οι 
        τυρόπιτες- αλλά μη σε νοιάζει, έλα `συ (να `χουν αποτραβηχθεί 
        λιγάκι οι σελέμπριτις)και η πίτα σου ...μυρίζει!

        [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: Εδώ είμαι κι εγώ
    Από: Ευαγγελία  19 / 4 / 2005
    Allooooooooo!!!!!Σε όλα τα παιδιά που σχολιάσανε, το σχόλιο μου... χα!! Είμαι από Μακεδονία, τον καγιανά εμείς τον λέμε στραπατσάδα, και το τιμάμε ιδιαίτερα αυτό το φαγητό. Είναι και εύκολο και νόστιμο. Δε ξέρω από που "κρατάει η σκούφια του", αλλά θα σας εμπιστευτώ και από δω και πέρα θα λέω ότι είναι Πελοποννήτικο φαγητο. Εγώ δεν είπα ποτέ ότι είναι Μακεδονίτικο φαγητό!!! Απλά, με έχει πιάσει μια σιχαμάρα με τον τοπικισμό των Κρητικών και γι` αυτό το σχόλιο μου είναι ολιγον ειρωνικό. Θα συμφωνήσω με τον Δημήτρη με το εξής που έγραψε: "Η Κρητική κουζίνα, είναι γεμάτη δάνεια" Αλλά Θα διαφωνήσω:" Είναι ο "τροφοδότης διατροφικός λογαριασμός" που επιρέασε την μαγειρική και τις διατροφικές συνήθειες όλων των νησιών, του Νότιου και του Κεντρικού τουλάχιστον Αιγαίου." Ε όχι ρε παιδιά!!! Τα φαγητά που φτιάχνουν οι νοικοκυρές Κρητικές είναι: ψητά (έτσι λένε οποιοδήποτε είδος κρέατος) με πατάτες φούρνου, γιουβαρλάκια, γεμιστά και κολοκυθάκια και αντε να ναι αλλα 3-4 φαγητά... Δε νομίζω Δημητρη μου, ότι η Κρήτη συγκεκριμένα έχει επηρεάσει διατροφικά όλα τα νησιά του Αιγαίου... Είναι υπερβολή! Γύρισα το καλοκαίρι τα Δωδεκάνησα... Παναγία μου! Εκεί να δεις φαγητά πεντανόστιμα και συνταγές... Η Κρήτη νομίζω ότι υστερεί από γεύσεις και φαντασία... όπως και σε όλους τους τομείς έχει μείνει πολύυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ υυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ πίσωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω
    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: Εδώ είμαι κι εγώ
      Από: νιαμ-νιαμ  19 / 4 / 2005
      Αχ, τί μου κάνεις βραδιατικα που έρχεται αύριο ο κανακάρης μου 
      από την εκδρομή και παράγγειλε "καγιανά"
      Ε όχι πως υστερεί σε γεύσεις η Κρήτη.
      Οι εμπειρίες σου  οι γευστικές μάλλον περιορίζονται σε 
      τουριστικές περιοχές και μόνο (mouzaka,souvlaki άντε και κανένα 
      satziki  και τελειώσαμε)
      Για ρίξε και καμμιά ματιά  σε κανένα  βιβλίο  του Νίκου Ψιλάκη 
      να πάρεις καμμιά ιδέα και να δείς ποιός υστερεί σε γεύση και 
      φαντασία.

      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
      • Θέμα: Re: Εδώ είμαι κι εγώ
        Από: Ευαγγελία  21 / 4 / 2005
        Ε για να το λέει η κυρία... Κρητικιά θα `ναι...
        
        Ε πως!!! Να προσβάλουμε την Κρήτη;;; αν είναι δυνατόν!!! Κακό 
        που μας βρήκε!!!Αλοιμονο μας παιδιά!!!!!
        
        Σας πληροφορώ ότι οι εμπειρίες μου δεν περιορίζονται σε 
        τουριστικές περιοχές (ποιες τουριστικές περιοχές δηλαδή;) 
        Παντού τα ίδια είναι σε όλη την Κρήτη! Μοναδική φορά που έχω 
        ευχαριστηθεί φαγητό είναι σε ένα μικρό χωριουδάκι: τις 
        Μαργαρίτες! 
        
        Κι επιμένω ότι η Κρήτη υστερεί όχι μόνο σε γεύσεις και 
        φαντασία... σε όλα βρίσκεται πολλααααααααααααααα χρόνια πίσω!
        Χα άντε αντε!
        
        Αυτά κυρία μου

        [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
        • Θέμα: Re: Εδώ είμαι κι εγώ
          Από: Vasso  21 / 4 / 2005
          Ε δε μπορώ.... Τι μένος είναι αυτό εναντίον της Κρήτης, των 
          Κρητικών, της Κρητικής κουζίνας και πάει λέγοντας...
          Πως είναι δυνατόν να είσαι φοιτήτρια στη Κρήτη και να μην σε 
          έχει κερδίσει η καρδία των ανθρώπων της, η μουσική της, η φύση 
          της, οι νοστιμιές της... Μήπως είσαι homesick η πως να το 
          θέσω...απλά sick???

          [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: Παιδιά, μ` αρέσετε......
    Από: Βασιλική Θ.  19 / 4 / 2005
    Μ` αρέσετε, και ειδικα εσύ Μήτσο μ`, που χύσατε τόσο "μελάνι" 
    για μια ομελέτα με ντομάτα και τα λοιπά. Καγιανά το λεμε και 
    στην Ερατεινή και έχει απ` ούλα.
    Χωρις αβαρεσιά (βαρεμάρα) ο Μήτσος μας έμαθε κι άλλα.
    Γέλασα με τον "τοπικισμό" των Βορείων και των Νοτίων, μου θύμισε 
    τα "πειραγματομαλώματα" που κάνω με τον Θεσσαλονικιό κουμπάρο 
    μου (Το βιβλίο του Ψυλάκη είναι στις επόμενες αγορέα μου). 
    Εγώ πάλι λατρεύω να τρώγω, μαθαίνω να καλοτρώγω κι από Ξάνθη ως 
    Χανιά όλοι δικοί μου είστε. Μπροστά στο καλό φαί είμαι 
    νυχτόμυαλη.
    Α, και που `σαι Μήτσο, για την επανέκδοση πλας του βιβλίου με τα 
    μπλε τετραγωνάκια σου χαρίζω και μια παροιμία που η μανα μ` μου 
    λέει συνέχεια (με την καλή την έννοια, καθώς ισχυρίζεται):
    "Βάλε τον κ.λ`σ μάγειρα, σκ΄.τα θα σ` μαγειρέψει"

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: Παιδιά, μ` αρέσετε......
      Από: B  19 / 4 / 2005
      "Μπροστά στο καλό φαί είανι ΑΝΟΙΧΤΟΜΥΑΛΗ" υποτίθεται ότι 
      έγραψα...
      Και δεν θέλω χιουμοράκι περί λανθάνουσας γλώσσας...

      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: απάντηση στην κυρία "νιαμ-νιαμ"
    Από: Ευαγγελία  21 / 4 / 2005
    Ε για να το λέει η κυρία... Κρητικιά θα `ναι...
    
    Ε πως!!! Να προσβάλουμε την Κρήτη;;; αν είναι δυνατόν!!! Κακό 
    που μας βρήκε!!!Αλοιμονο μας παιδιά!!!!!
    
    Σας πληροφορώ ότι οι εμπειρίες μου δεν περιορίζονται σε 
    τουριστικές περιοχές (ποιες τουριστικές περιοχές δηλαδή;) 
    Παντού τα ίδια είναι σε όλη την Κρήτη! Μοναδική φορά που έχω 
    ευχαριστηθεί φαγητό είναι σε ένα μικρό χωριουδάκι: τις 
    Μαργαρίτες! 
    
    Κι επιμένω ότι η Κρήτη υστερεί όχι μόνο σε γεύσεις και 
    φαντασία... σε όλα βρίσκεται πολλααααααααααααααα χρόνια πίσω!
    Χα άντε αντε!
    
    Αυτά κυρία μου

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: Βαγγελιώ μου παινεμένη...
    Από: Αντώνης  21 / 4 / 2005
    Αγαπητή Βαγγελιώ,
     θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω σε όλα. Εχω ζήσει εναμισι χρόνο 
    στην Κρήτη κάνοντας το αγροτικό μου. Ακου τις δικές μου 
    εμπειρίες:
    -Για την κουζίνα, περί γούστου ουδείς λόγος. Εγώ βέβαια τη 
    βρίσκω εξαιρετική και μάλιστα θαυμάζω το πως καταφέρνουν να 
    κάνουν θαύματα με ελάχιστη φαρέτρα συστατικών. Μια Κρητική 
    παροιμία λέει "πέταξε τα μπαχάρια σου για να σε δω πως ψένεις" 
    (Ψήνω στο κρητικό ιδίωμα είναι συνώνυμο του μαγειρεύω). Ισως δεν 
    πήγες στα σωστά μέρη. Την άλλη φορά που θα πας ρίξε μου ένα μέιλ 
    να σε κατατοπίσω. Αν και το καλύτερο είναι να μπείς σε κρητικό 
    σπίτι.
    -Είναι το μόνο μέρος όπου, σε όποιο χωρίο και να πας, ξένος, 
    ακόμα και με λουλουδάτο πουκάμισο και κάμερα κρεμασμένη στο 
    λαιμό μόλις πάς στο καφενείο θα σε βάλουν στην παρέα -Τι θα 
    πάρετε; ρωτάει ο καφετζής. -Εναν μέτριο. Στο μεταξύ ο Μανούσος 
    (που κάθεται από πριν στο κεφενείο) λέει κρυφά στον καφετζή "ο 
    καφές του κοπελιού είναι από μένα" -Ο καφές σας είναι από τον κ. 
    Μανούσο. -Στην υγειά σου Μανούσο! -Στην υγειά σου κοπέλι μου. 
    Από πού είσαι; Κι έτσι σου δίνουν τη μπάλα να παίξεις κι εσύ 
    μαζί τους, να μην αισθάνεσαι ξένος...
    -Είναι (ίσως) το μόνο μέρος που η δημοτική παράδοση ζεί. 
    Γράφονται σύγχρονα κρητικά τραγούδια, ενίοτε και εντελώς 
    καινούριες μελωδίες πάνω στα παραδοσιακά πατήματα αλλά κυρίως 
    μαντινάδες (στίχοι) ποιητικότατοι. Υπάρχουν απ` όσο γνωρίζω 
    τρεις δισκογραφικές εταιρείες στην Κρήτη.
    -Σε βάζουν στο σπίτι τους με το καλημέρα. 
    
    Φεύγοντας από την Αργυρούπολη Ρεθύμνης άφησα μερικούς από τους 
    καλύτερους μου φίλους εκεί. Ενας μάλιστα θα γίνει και κουμπάρος 
    μου. Και όταν πάω (που φροντίζω να πάω *τουλάχιστον* μια φορά το 
    χρόνο) καμμιά φορά μου ξεφεύγει ασυναίσθητα και λέω "Πάω στο 
    χωριό μου"... 
    
    Ολίγα μόνον από τα απομνημονεύματα ενός (μη)Κρητικού.

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: Βαγγελιώ μου παινεμένη...
      Από: Κάλλη  25 / 4 / 2005
      Να μου επιτρέψετε μια παρέμβαση στο ότι ένα μέρος αλλιώς
      υποδέχεται και συμπεριφέρεται σε έναν τουρίστα, σε έναν
      επισκέπτη, σε έναν φιλοξενούμενο και σε έναν φοιτητή. Πολύ συχνά
      από δική μου και δικών μου ανθρώπων εμπειρία διαπίστωσα ότι και
      το καλύτερο μέρος στον κόσμο στους φοιτητές δείχνει ένα πολύ
      διαφορετικό (συχνά σκληρό) πρόσωπο. Μην αποπαίρνετε την Ευαγγελία
      και μην ξεχνάτε ότι ένας φοιτητής ούτε αυτοκίνητο έχει συνήθως
      για περιηγήσεις, ούτε το βαλάντιο για ακριβά τυριά, ούτε τον
      φιλοξενούν ντόπιοι με του πουλιού το γάλα... Και η αίσθηση του
      ότι είσαι ξένος είναι, πιστέψτε με, πολύ έντονη, ακόμα και στην
      περίφημη Κρήτη. Sympathy.
      
      Τώρα για την αυθεντικότητα του καγιανά, μου θυμίζει τον διάλογο
      που είχα πρόσφατα: 
      -αυτή τη ζύμη που κάνετε τα τυροπιτάκια εμείς πάνω τη λέμε κουρού
      -αααα μη μου λες τέτοια, εγώ τα λέω τυροπιτάκια της μανούλας μου.

      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
      • Θέμα: Re: Βαγγελιώ μου παινεμένη...
        Από: Juanita La Quejica  25 / 4 / 2005
        "-αυτή τη ζύμη που κάνετε τα τυροπιτάκια εμείς πάνω τη λέμε 
        κουρού
        -αααα μη μου λες τέτοια, εγώ τα λέω τυροπιτάκια της μανούλας 
        μου."
        
        Ωραία! Ας τα πούμε τα τυροπιτάκια της μανούλας που είναι και 
        γκουρού στην μαγειρική! 
        
        
        
        

        [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
        • Θέμα: Re: Βαγγελιώ μου παινεμένη...
          Από: K  25 / 4 / 2005
          Ωδή στην υποκειμενικότητα, τη διαφορετικότητα και τη σχετικότητα,
          Χουανίτα μου. 

          [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
      • Θέμα: Re: Βαγγελιώ μου παινεμένη...
        Από: Αντώνης  26 / 4 / 2005
        -Εγώ ως αγροτικός ιατρός τότες δεν είχα παρά ένα πενηντάρι παπί 
        Yamaha T-50
        -Για γιατρό με ξέρανε μονάχα στην Αργυρούπολη Ρεθύμνης και στα 
        λοιπά "Βαλκάνια" (μαλλον για ρεθυμνιώτικη σχολή σε κόβω οπότε 
        ξέρεις τι εννοώ: Μυριοκέφαλα, Βιλανδρέδο, Αλώνες, Μαρουλού, 
        Αρολόθι)
        -Επειδή οι γιατροί μου πέφταν τότε ολίγον ξενέρωτη παρέα οι 
        φίλοι μου ήτανε ως επί το πλείστον φοιτητές (πέραν των 
        Αργυροπουλιτών). Αν συμπέσαμε χρονικά (93-94) θα ξέρεις ίσως τον 
        Στέφανο τον Αράπη, τον Χρήστο "Geezer" Ζαφειρόπουλο, τον Γρηγόρη 
        τον Ράστα από την Ικαρία (επώνυμο Σερμπής), τον Σάμμυ τον 
        Αλεξανδρίδη, το Βαγγέλη το Βελέντζα, το Γιώργο το Στόγια, το 
        Νάσο το Σκόνδρα κλπ. Μιλώ μόνο για το αρσενικό στοιχείο της 
        παρέας, Το θηλυκό ήταν ακόμα πιο μουρλό. Ητοι καθόλου παιδιά για 
        υιοθέτηση. Μια σουρεαλιστική τσογλανοπαρέα είμασταν που όταν 
        περνάγαμε απο την Αρκαδίου οι κοσμηματοπώλες ήταν έτοιμοι να 
        πάρουν το 100 ή το 166. Δεν είχαμε κάμερες ούτε λουλουδάτα 
        πουκάμισα. Τα δε γύρω χωριά ξέρανε τι κουμάσια ήμασταν, κι αν 
        δεν το ξέρανε ξεχείλιζε απ` τ` αυτιά μας.
        -Παρ` όλα αυτά μας ανοίγανε τα σπίτια τους και μας βάζανε στις 
        παρέες τους στην ταβέρνα και στο καφενείο.
        -Ξέρανε οτι δεν είχανε να φοβηθούνε τίποτα από μας.
        -αμα μερακλώναμε βγάζαν τα 38άρια και τα 45άρια (καλασνίκωφ δεν 
        είχαν έρθει ακόμη πριν το 97) και μας μαθαιναν να "μπαίζουμε". 
        Επρεπε να δείτε τη Βάγια και τη Gisela (μια Αυστριακιά που `χε 
        ξεμείναι στο Ρέθυμνο επειδή της άρεσε) ως Καλάμιτυ Τζέιν. Και 2 
        η ώρα το βράδυ σφάζανε και κόκκορα για να κάνουμε σουπίτσα. Και 
        ξεθάβανε και βαρελάκι μαρουβά απ` το χώμα.
        
        Συμπέρασμα 1: 
        Ισως τελικά οι Κρητικοί να τρέφουν ιδιαίτερη συμπάθεια στους 
        τσόγλανους-μουρλούς καθότι και οι ίδιοι έτσι είναι. Και τα 
        παιδιά για υιοθέτηση να μην τα γουστάρουνε για λόγους 
        ιδιοσυγκρασίας. Δεν είμαι σίγουρος, υποθέσεις κάνω, αλλά εμάς 
        μας γουστάρανε. 
        Ισως να μην είναι τυχαίο οτι η Ρόζα Λούξεμπουργκ με τους 
        Σπαρτακιστές έστειλε όπλα σε κάποιους το 1906 στο Θέρισσο. Και 
        φυσικά όχι στους Βενιζελικούς...
        
        Συμπέρασμα 2:
        Τα καλά κορίτσια πάνε στον παράδεισο. Τα κακά πάνε παντού.  

        [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
        • Θέμα: Re: Βαγγελιώ μου παινεμένη...
          Από: Κάλλη  26 / 4 / 2005
          Ήσουν άντρας, προφανώς στα late twenties σου, δεν σπούδασες σε
          απομονωμένη φιλοσοφική, είχες μεταφορικό μέσο και η ιδιότητά σου
          σε έφερνε σε καθημερινή στενή επαφή με τους ντόπιους. 
          
          Προσπάθησε να φανταστείς [Ευαγγελία δεν αναφέρομαι σε σένα, αλλά
          κάνω ένα παράδειγμα για να τονίσω τη διαφορετικότητα] μια
          εικοσάχρονη κοπελιά, σε μια σχολή-ξενέρωτο παρθεναγωγείο, που η
          μόνη της επαφή με ντόπιους είναι οι σπιτονοικοκύρηδές της και που
          δε γουστάρει βρε αδερφέ να χρειάζεται να το παίζει καουμπόισσα
          παρέα με το Μπάμπη το Σουγιά, για να την αποδεχτεί ένας τόπος.
          
          Όχι, δε σπούδασα εκεί, αλλά υπήρξα φοιτήτρια πολύ μακρυά από το
          σπίτι μου και βίωσα τα καλά και τα κακά, υπήρξα και καλό και κακό
          κορίτσι και έβγαλα τα συμπεράσματά μου.
          
          Όσο για την Κρήτη, όπως και για οποιοδήποτε μέρος, με εκνευρίζει
          το να θεοποιείται τόσο ένα μέρος και να μη σηκώνουμε μύγα στο
          σπαθί μας σχετικά με τα αρνητικά...στην προκειμένη περίπτωση, στο
          οπισθοδρομικό, κλειστό και τοπικιστικό πρόσωπο που υπάρχει στην
          άλλη πλευρά του νομίσματος. Και θα συμφωνήσω στο ότι η κρητική
          κουζίνα "παίζει μπάλα" με απλά υλικά, πράγμα που μπορεί να μην
          αρέσει σε όλους, έτσι δεν είναι;
          
          Μην καταλήξουμε σαν τους τηλεπαρουσιαστές που στις συνεντεύξεις
          τους, λένε  για το PR τους "αγαπώ τον έναν, αγαπώ τον άλλο, κι
          αυτόν τον αγαπώ, είναι καλό παιδί και τον αγαπώ". Καλή είναι και
          λίγη κριτική.

          [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
          • Θέμα: Re: Βαγγελιώ μου παινεμένη...
            Από: Χρυσαυγή  26 / 4 / 2005
            Συμφωνώ απόλυτα με την Κάλλη! 
            Για ένα χρόνο ο άνδρας μου ήταν στην Κρήτη λόγω επαγγέλματος.
            Υπάρχουν άνθρωποι καλοί και φιλόξενοι όπως και σε όλα τα μέρη 
            της Ελλάδος, αλλά έχουν και πολλά πολλά αρνητικά! 
            Τοπικισμός στο αποκορύφωμα! 

            [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
          • Θέμα: Re: Βαγγελιώ μου παινεμένη...
            Από: Αντώνης  26 / 4 / 2005
            Η Κρήτη έχει πολλά στραβά.
            Για ένα δεν μπορεί να κατηγορηθεί: Για έλλειψη φιλοξενίας.

            [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
        • Θέμα: Re: Βαγγελιώ μου παινεμένη...
          Από: ΝΕΚΤΑΡΙΑ  15 / 1 / 2006
          ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ. ΑΛΠΙΣΩ ΝΑΙ.ΕΓΩ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΡΗΤΙΚΟΥΣ.ΕΓΩ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ "ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ" ΟΠΩΣ ΤΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ, ΤΗΝ ΜΑΡΟΥΛΟΥ.ΤΩΡΑ ΜΕΝΩ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ,ΤΟΝ ΑΝΤΡΕΑ,ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΦΥΓΕ ΠΡΙΝ 2.5 ΧΡΟΝΙΑ.ΑΝ ΔΕΙΣ ΤΟ ΜAIL ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ.
          [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
          • Θέμα: Re: Βαγγελιώ μου παινεμένη...
            Από: Αντώνης  25 / 1 / 2006
            Εφυγε μωρέ ο Αντρέας; Κρίμα...
            Βάλτου λίγο λαδάκι και πες του "από το γιατρό". Θα καταλάβει...
            Κρίμα μωρέ, χάνονται οι καλοί ανθρώποι... Πριν λίγα χρόνια 
            χάσαμε το Φλησκουνογιάννη απ` τ` Αρολίθι.
            Και, αμα πας από τα μέρη σου, κάνε μου μια χάρη: Πέρνα από το 
            Βιλανδρέδο και χαιρέτα στο Λαμπρινό (ένας είναι ο Λαμπρινός) 
            πριν μας φύγει κι αυτός που τα χει και τα χρονάκια του. Και το 
            Μανώλη το Μανούκαρο. Αν και αυτόν θα τον βρεις πιο εύκολα στην 
            Πόλη, στο καφενείο του κουμπάρου μου, του Γιώργη του 
            Βουγιούκαλου. Αμε λοιπόν από του Γιώργη και κέρνα την παρέα από 
            μένα. Πες του να τα γράψει, θα του τα δώσω το καλοκαίρι. 

            [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
            • Θέμα: Re: Βαγγελιώ μου παινεμένη...
              Από: NEKTARIA  26 / 1 / 2006
              Γιατρέ σ`ευχαριστώ που μου απάντησες.Οταν πάω στο χωριό και έχω χρόνο θα περάσω να πω τα χαιρετήσματα. Αν έρθεις καμιά βόλτα προς τα κάτω θα χαρούμε πολύ να σε φιλοξενήσουμε και να πιούμε τσικουδιά. Ειδικά αν έρθεις Οκτώβριο-Νοέμβριο έχει ο άντρας μου καζάνι που βγάζει τσικουδια και θα είναι πολύ ωραία. Σε περιμένουμε.
              [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: Χωρίς θέμα
    Από: Μια άλλη Βαγγελιώ-κρητικιά  26 / 4 / 2005
    Όταν το 1977, φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη γνώρισα το Θεσσαλονικιό 
    νυν άντρα μου η συμφωνία μας ήταν:"Σ΄αγαπώ σ΄εκτιμώ αλλά δεν 
    θέλω να μείνουμε στην Κρήτη" Λατρεύω την Θεσσαλονίκη και δεν 
    έφερα καμμιά αντίρρηση.
    Διάφορες συγκυρίες -φοιτητικός γάμος, στρατιωτική θητεία,μωρό 
    με σύζυγο φαντάρο- με ανάγκασαν να κατεβώ εντελώς προσωρινά για 
    να μένω με τους γονείς μου. Επί πλέον υπήρχε και μιά 
    επαγγελματική προοπτική που δεν υπήρχε πάνω όλα όμως σε 
    προσωρινή βάση.
    Επειδή το επαγγελματικό εγχείρημα πήγε καλά όταν απολύθηκε ο 
    σύζυγος μου είπαμε να μείνουμε-εντελώς προσωρινά-ως ότου 
    προκείψει κάτι καλύτερο.
    Αρχίσαμε να κτίζουμε και ένα σπίτι στην Θεσσαλονίκη σε πολύ 
    ωραία περιοχή και σκεφτόμασταν τρόπους για την μετοίκηση.
    Μετά από 2-3 χρόνια ο Θεσσαλονικιός που δεν συζητούσε διαμονή 
    σε άλλο τόπο, δεν ήθελε αυτός πιά να φύγει.
    Και δεν είναι η μοναδική περίπτωση.Έχουν κάνει "κόμμα" με 5-6 
    πατριώτες και πατριώτισσές του  -παρόμοιες περιπτώσεις-και μας 
    κλάιγονται ότι τους τυλίξαμε.
    Πιστεύω ότι έχουμε πολλά κακά.Αλλά όντως τους ξένους τους 
    αγκαλιάζουμε, τους αγαπούμε.
    Μου φαίνεται περίεργο το μένος της συνονώματής μου.Όχι τόσο για 
    την Κρήτη όσο γιά το γεγονός ότι είναι ο τόπος σπουδών 
    της .Συνήθως όσο και να λέμε "θα ρίξω μαύρη πέτρα κ.λ.π." τον 
    τόπο σπουδών μας τον αγαπούμε.
    Όσο για την κουζίνα μας, άλλα πιάτα είναι υπέροχα με τις δικές 
    μας συνταγές, άλλα είναι αξεπέραστα με τις συνταγές της 
    σχωρεμένης της πεθεράς μου αυθεντικής Μακεδόνισσας.
    Είναι και θέμα μαγείρισας.
    Και επειδή η μαγειρική είναι από τους τομείς που έχω ακόμη 
    αυτοπεποίθηση και το σπίτι μου είναι πάντα ανοικτό σε 
    μουσαφίρηδες ας έλθει η Βαγγελιώ να της κάμω το τραπέζι και να 
    μου πεί τα παράπονά της.

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: Χωρίς θέμα
      Από: Θέκλα η δασύτριχος κόρη  26 / 4 / 2005
      Εν τω μεταξύ βρε Βαγγελιώ μιας και μπορεί ν` αργήσει η Β... 
      ναρθω εγώ που είμαι και βολική στο τάισμα.
      Εγώ  θα παραπονιέμαι, κι εσύ θα με ταϊζεις. Καλή `σαι και συ να 
      φλερω κι άλλους παραπονιάρηδες... με παίρνει;
      
      Επί του θέματος αν και δεν μου αρέσει που είμαστε στο σαλονάκι 
      του καγιανά φιλοξενούμενοι, αλλά προσεκτικά προσεκτικά, να κάνω 
      κι εγώ τα κακάκια μου στο σαλονάκι, και τα σκεπάουμε 
      ύστερα...γαβ!
      
      Καλά με τα σωστά σας μιλάτε; Ασφαλώς και υπάρχουν τόποι που δεν 
      είναι και τόσο φιλόξενοι και η Κρήτη μπορεί να είναι ένας από 
      αυτούς. 
      Εξαρτάται από τον φιλοξενούμενο καμιά φορά, εξαρτάται κι από 
      το "αντικείμενο" της φιλοξενείας. 
      Κι εγώ σε φιλόξενο τόπο ζω και ξέρω καλά ότι σε άλλα είναι 
      φιλόξενος και σ` άλλα ..Θου Κύριε φυλακήν το στόματί μου.
      Α! κι εγώ φιλόξενη είμαι αλλα με όποιους, όποτε και όσους θέλω 
      κι αυτό είναι καρατσεκαρισμένο.
      Εγώ είμαι με την Κάλλη. Γιατί είναι και η πλευρά ενός 
      νομίσματος στην οποία εγώ ας μου επιτραπεί να διαβάζω άλλα 
      πράματα τα οποία βέβαια δεν είναι και της παρούσης και βέβαια 
      δεν αφορά έναν μόνο τόπο.
      Όσο για την κουζίνα... γούστα είναι αυτά!

      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
      • Θέμα: Re: Χωρίς θέμα
        Από: Θ  26 / 4 / 2005
        Οσο για τον Αντώνη, το ...απόλυτο της άποψής του δικαιολογείται 
        ως ...απολύτως στραβάδι "σώγαμπρος" που είναι. 
        

        [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: Επανήλθα!!!!!!
    Από: Ευαγγελία  12 / 5 / 2005
    Χαιρετώ τους πάντες!!!
    Ξέρετε με τι απορώ; Βρε τόση πολύ αναστάτωση έφερα με τα σχόλια 
    μου; Απίστευτο!!! Έλειψα 2 βδομάδες για τις διακοπές του Πάσχα 
    κι έγινε χαμός!!!
    
    Διάβασα όλα μα όλα τα σχόλια και συνειδητοποίησα ότι οι 
    περισσότεροι συμφωνείτε μαζί μου... κάνω λάθος; 
    
    Κι όχι τόσο γιατί έχετε επισκεφτεί την Κρήτη και συμφωνείτε 
    μαζί μου, όσο για το γεγονός ότι σας τσατίζει ο τοπικισμός και 
    η   μ_λ_κ_α (λύστε μόνοι σας το αίνιγμα) που κουβαλάνε οι 
    άνθρωποι ενός τόπου.
    
    Έχετε παρεξηγήσει μάλλον – εσείς που μου αντιτίθεστε- το λόγο 
    που λέω όσα λέω για την Κρήτη. Δεν έχω κάτι προσωπικό με τους 
    κύριους Κρητικούς. Ζω όμως 4 χρόνια εδώ και ως φοιτήτρια έχουν 
    δει πολλά τα μάτια μου κι έχουν ακούσει πολλά τα αυτιά μου για 
    το σινάφι τους. Ε και αυτό είναι που με τσατίζει ρε παιδιά... 
    γιατί δηλαδή να προβάλλουν το τόπο τους ως κάτι το φοβερό χωρίς 
    την ουσία να είναι; Και η πλάκα είναι ότι δεν μπορείς ούτε να 
    συζητήσεις με τα άτομα έτσι; Το ότι είναι τοπικιστές δεν με 
    πειράζει τόσο (ποιος από όλους μας δε θα πει καλό λόγο για τον 
    τόπο του; Όπως λέει και η παροιμία: αν δεν παινέψεις το σπίτι 
    σου θα πέσει να σε πλακώσει). Αλλά αυτό που με πειράζει ρε 
    παιδιά είναι ότι με όποιον Κρητικό έχω κάτσει να συζητήσω έχω 
    κοντέψει να παίξω μπουνιές!
    
    Τα άτομα, γεννιούνται στην Κρήτη, μεγαλώνουν στην Κρήτη, κάνουν 
    διακοπές στην Κρήτη, σπουδάζουν στην Κρήτη (το 80% στα 
    πανεπιστήμια της Κρήτης είναι ντόπιοι) με άλλα λόγια λοιπόν – 
    ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΟΥΝΗΣΕΙ ΤΟ ΚΩΛΟ ΤΟΥΣ απ’ το νησί, δεν έχουν δει 
    ΤΙΠΟΤΑ διαφορετικό και κάνουν στον κάθε ελαφρόμυαλο κι 
    ενθουσιασμένο τουρίστα, φοιτητή, φιλοξενούμενο πλύση 
    εγκεφάλου... 
    
    -όχι το δικό μας το νησί είναι το καλύτερο
    -το δικό μας το νησί έχει τις καλύτερες παραλίες (που για να 
    απλώσεις πετσέτα στην παραλία πρέπει να μαζεύεις τα σκουπίδια 
    που υπάρχουν από το προηγούμενο καλοκαίρι)
    -το δικό μας το νησί κάνει τα πιο νόστιμα και καλύτερα φαγητά 
    (χωρίς στην ουσία να διαφέρουν από τις γεύσεις των παραδοσιακών 
    ελληνικών πιάτων)
    -οι Κρητικοί είναι οι καλύτεροι άνθρωποι και προσφέρουν την 
    καλύτερη φιλοξενία (λες κι όλοι οι υπόλοιπη Ελλάδα: Στερεά, 
    Μακεδονία, Ήπειρος κ.ο.κ τους χτυπάς την πόρτα και στην 
    κλείνουν κατάμουτρα)
    -μα πως μιλάτε έτσι; Η Κρητική διάλεκτος έχει πλούσιο λεξιλόγιο 
    (που ακούνε καμιά φορά εμένα για παράδειγμα να λέω «πάνε να μου 
    φέρεις...» - εντελώς Μακεδονίτικο- και τα άτομα λένε: σήμερα θα 
    διασκορμίσω το σπίτι μου= στα ελληνικά θα συμμαζέψω ή μιλάνε με 
    το νι και με το λι (σαν κάθε πικραμένο βλάχο) και μου το 
    παίζουν πρωτευουσιάνοι.
    
    Γιατί λοιπόν ρε παιδιά να μην έχω ΦΡΙΚΑΡΕΙ με τα άτομα αυτά; 
    Γιατί να μην μπορώ να εκφράσω αυτά που έχω να πω και θέλω να τα 
    πω σε κάθε απολίτιστο Κρητικό και να μην μπορώ, γιατί τα μυαλά 
    τους είναι κολλημένα εδώ και εκατοντάδες χρόνια πίσω;
    
    Μπορεί να θεωρηθεί ένα νησί πολιτισμένο και αξιοζήλευτο, όταν 
    υστερεί ακόμα και στα πιο απλά πράγματα; Σε πράγματα που μπορεί 
    ο καθένας να συναντήσει καθημερινά; (Για παράδειγμα διαβάστε να 
    γελάσετε)
    
    -που στα αστικά τα εισιτήρια τα κόβει ο οδηγός και δεν έχουν 
    αξιωθεί να βάλουν ένα μηχάνημα να τα χτυπάμε μόνοι μας και να 
    μην χρειάζεται σε βροχές και ζέστες να περιμένεις 15’ μέχρι να 
    μπεις;   
    -που δεν υπάρχει δρόμο χωρίς  ΛΑΚΚΟΥΒΕΣ και «ρυτίδες»; Που για 
    να φορέσεις τακούνι πρέπει να είσαι ηρωίδα; Ή να πάρεις 
    καινούριο αυτοκίνητο και στο ένα μήνα να αρχίσει να κουδουνίζει;
    -που δεν μπορείς να έχεις άλλες πινακίδες αυτοκινήτου, εκτός 
    από Ρεθυμνιώτικες, Ηρακλιώτικες, Χανιώτικες, Λασιθιώτικες! 
    Ειδικά αν έχεις Αθηναϊκές; Κακό που σε βρήκε... την επόμενη 
    μέρα που το κατέβασες στην Κρήτη φίλε Αθηναίε το αυτοκινητάκι 
    σου θα έχει γίνει καλοκαιρινό (τι να σας λέω έχω φίλους με 
    αμάξι και οι κωλο... τους τα’ χουν κάνει...)   
    -που εκτός από τα ελάχιστα φανάρια που έχω δει σε Ηράκλειο και 
    Χανιά, νομίζει ότι βρίσκεσαι στην Αφρική μαζί με τους Μασάι; 
    -που για να περάσεις από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο, πρέπει να 
    υπολογίσεις: με πόσο περίπου τρέχει ο οδηγός, ανάλογα με την 
    ταχύτητα που έχει αναπτύξει ο οδηγός να υπολογίσεις αν 
    προλαβαίνεις να περάσεις το δρόμο, κι αν δεν είσαι 
    εξοικειωμένος να κάνεις την προσευχή σου για να περάσεις;
    -που είναι οι περισσότεροι κλέφτες και εκμεταλλευτές; Καλά κάθε 
    πόλη που φιλοξενεί φοιτητές λογικό είναι να τους 
    εκμεταλλεύεται... αλλά και τόσο πολύ τους τουρίστες; Αλλά δεν 
    φέρονται σ’ αυτούς και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τους 
    σπρώχνουν στα λεωφορεία σαν τα πρόβατα, τους βρίζουν στα 
    ελληνικά; Και κάθε χρόνο παραπονιούνται ότι μειώνεται ο 
    τουρισμός και κλαίγονται στις τηλεοράσεις;
    Να σας πω κάτι γελοίο που έγινε προχθές: ήμουν στο αστικό, 
    πήγαινα παν/μιο. Το λεωφορείο αυτό παίρνει και τουρίστες για να 
    τους πάει στα ΚΤΕΛ. Κάνει στάση λοιπόν στάση ο οδηγός και 
    φωνάζει: «ΣΤΑΣΗ! ΜΠΟΥΣ ΣΤΟΠ –εννοούσε bus stop». Βλέπει ο 
    οδηγός... οι τουρίστες δεν κατεβαίνουν... και παίρνει το 
    μικρόφωνο και λέει: «Ρε παιδιά, πέστε σ’ αυτές τις ηλίθιες να 
    κατέβουν» χαχαχα! Γέλασε και το παρδαλό κατσίκι!
    
    Και πόσα άλλες ιστορίες έχω να σας πω καλοί μου φίλοι... θα 
    πρέπει να γράψω βιβλίο για να στις εξιστορήσω! Για πέστε μου 
    τώρα... πάνε καλά αυτοί οι άνθρωποι; Οι ουτοπιστές, που 
    πιστεύουν ότι το «νησί» τους μπορεί να θεωρηθεί και ανεξάρτητο 
    κράτος (μη χέ...); Ανεξάρτητο κράτος που ακόμη και οι ίδιοι οι 
    Κρητικοί τρώγονται μεταξύ τους; Χανιά-Ρέθυμνο μαζί ενωμένο 
    δυνατό, Ηράκλειο Λασίθι ποτέ ηττημένοι; Ε δεν πάμε καλά!!!!!  
    
    dina k. Sparti, Juanita La Quejica, Κάλλη, Χρυσαυγή, Θέκλα η 
    δασύτριχος κόρη... Ευχαριστώ για την συμπαράσταση! Σας φιλώ!
    
    Vasso μήπως έχεις scarsitά d`ingegno; που λένε και οι Ιταλοί 
    για ψάξτο λίγο κοπέλα μου 
    

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: Επανήλθα!!!!!!
      Από: Juanita La Quejica  12 / 5 / 2005
      Θέση δεν παίρνω στα της Κρήτης, γιατί δεν την έχω επισκεφτεί 
      μέχρι τώρα.
      
      Επειδή όμως αυτές τις μέρες αρχίσαμε να σκεφτόμαστε ότι θα 
      μπορούσε να είναι το νησί που θα μας φιλοξενήσει στις φετινές 
      καλοκαιρινές διακοπές, ένα θέλω να ρωτήσω όσους έχουν ήδη 
      εμπειρία από το νησί:
      
      Αληθεύει αυτό με τις αθηναϊκές πινακίδες στα αυτοκίνητα; Γιατί 
      δεν σας κρύβω ότι ανησύχησα με τα λόγια της Ευαγγελίας, επειδή 
      σκεφτόμαστε να πάρουμε μαζί το αυτοκίνητό μας. Κρίμα θα είναι 
      να βρεθώ στη φυλακή ή στο χώμα καλοκαιριάτικα, γιατί σίγουρα θα 
      προσπαθήσω να σκοτώσω όποιον πάει να κάνει εσκεμμένα κακό στην 
      περιουσία μου για ηλίθιους λόγους. Αν αυτά που γράφει η 
      Ευαγγελία είναι η Κρητική πραγματικότητα, τότε δεν ακυρώνω τα 
      εισιτήρια για το Μόναχο και έχω το κεφάλι μου ήσυχο...

      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: Επανήλθα!!!!!!
      Από: maria-x  5 / 2 / 2006
      Τωρα εσεις με τον τοσο φανατισμο που διακρινω εναντιων της Κρητης η τον "πηρατε"αγριως και τα "πηρατε", η δεν σας τον "εδωσαν"κα8ολου οσο διαστημα μεινατε Κρητη,οποτε δικαιως τα "πηρατε"Λυστε μου αφτην την απορια "κυρια" μου.Ελεος,μια απλη συνταγη σχολιασαν τα παιδια.....Αν εχετε την αναγκη να σας ακουσει καποιος,να πειτε τις κατινιες σας κτλ ειστε μαλλον σε λα8ος site.
      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: Πολύ λάδι κι από τηγανίτες τίποτα...
    Από: Βασιλική Θ.  12 / 5 / 2005
    Κρητικιά δεν είμαι, αλλά η Κρήτη μ` άρεσε...
    
    Άρα, εγώ είμαι από αυτές που δεν συμφωνούν μαζί σου.
    
    Απλά απαντώ στην Juanita, ΜΛΚΙΕΣ!!!
    
    Το ίδιο είχα ακούσει κι εγώ όταν ανέβαινα ...Θεσσαλονίκη. 
    
    Αρχίζουμε να τρελαινόμαστε ή με φαίνεται?
    Β.
    
    

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: Πολύ λάδι κι από τηγανίτες τίποτα...
      Από: Juanita La Quejica  12 / 5 / 2005
      Thanks Βασιλική μου!
      
      Όχι τίποτα άλλο, αλλά το Μόναχο πάει "πακέτο" με πεθερικά 
      (μεγάλη ιστορία, φαεινές μου ιδέες) και αυτό είναι κάτι που δε 
      θα το άντεχε ο οργανισμός μου καλοκαιριάτικα. Γι αυτό και η 
      σκέψη της Κρήτης...

      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
      • Θέμα: Re: Πολύ λάδι κι από τηγανίτες τίποτα...
        Από: Maria_P  12 / 5 / 2005
        Κι εγώ δεν είμαι κρητικιά. Κι εμένα μ` άρεσε η Κρήτη, τις δύο 
        φορές που πήγα διακοπές. Πέρασα πολύ καλά. Το γενικό feeling 
        του τόπου μου ταίριαξε πολύ. Και είναι από τα λίγα μέρη που με 
        έχουν εμπνεύσει να ξαναπάω δεύτερη και τρίτη φορά.
        
        Δεν αμφιβάλλω για τα περί τοπικισμού. Και οι κρητικοί γνωστοί 
        μου και φίλοι που έχω κάνει και το έχω συζητήσει μαζί τους 
        πολλά μου έχουν πει, δεν έχουν επιχειρήσει όμως ποτέ να με 
        δείρουν (αλλιώς δε θα τους έκανα φίλους). Όπως κι εγώ ως 
        Θεσσαλονικιά (κατά το ήμισυ) δεν έχω σκεφτεί ποτέ να βρίσω 
        Αθηναίο, παρά το στερεότυπο που υπάρχει σχετικά. Πολλά κι ακόμα 
        περισσότερα μπορώ να πω για κοινωνίες κλειστές. Στη Θεσσαλονίκη 
        ζω, οι θεσσαλονικείς ξέρουν τι θα πει αυτό. Με τα καλά και τα 
        θετικά του. Μεγάλη κουβέντα, μην αρχίσουμε τώρα.
        
        Και φυσικά πιστεύω ότι καθένας μας διαμορφώνει τις εντυπώσεις 
        του για έναν τόπο ανάλογα με όσα έζησε και είδε στον 
        συγκεκριμένο τόπο. Όπως π.χ. εγώ δεν θέλω ν` ακούσω κουβέντα 
        για τα Κουφονήσια. Γιατί εγώ όταν πήγα πέρασα ΧΑ-ΛΙ-Α. Μου την 
        έδωσε και ο τόπος και οι άνθρωποι και η ανοργανωσιά και η 
        αγένεια και όλα. Δε αμφιβάλλω όμως ότι άλλοι, σε άλλες εποχές, 
        συναντώντας άλλους ανθρώπους και ίσως όντας πιο οργανωμένοι και 
        ενημερωμένοι από μένα, μπορεί να πέρασαν καλά. Στο κάτω κάτω με 
        τις καλύτερες προθέσεις και τις καλύτερες πληροφορίες είχα 
        ξεκινήσει να πάω κι εγώ. Και δεν αμφιβάλλω Ευαγγελία μου ότι 
        εσύ ως φοιτήτρια που ζεις στην Κρήτη τέσσερα χρόνια έχεις 
        αντιμετωπίσει καταστάσεις άλλες από αυτές που αντιμετώπισα εγώ 
        ως επισκέπτρια καλοκαιρινή. Κρίμα που δεν έχεις καλές 
        εντυπώσεις για τον τόπο που πέρασες και περνάς τόσα χρόνια από 
        τη ζωή σου. Αλλά βρε παιδί μου, εγώ και κινήθηκα με λεωφορείο 
        άνετα, και καλές τιμές βρήκα σε πεντακάθαρα ξενοδοχεία και 
        εστιατόρια με ευγενέστατους ανθρώπους χωρίς ιδιαίτερη 
        προσπάθεια, και βρήκα πεντακάθαρες παραλίες να κάνω μπάνιο και 
        έφαγα πολύ καλά κια διαφορετικά φαγητά στα περισσότερα μαγαζιά 
        (με επίπεδο ποιότητας και εξυπηρέτησης ανώτερης από τον Μ.Ο. 
        άλλων ελληνικών τουριστικών περιοχών). Και δεν θεωρώ ότι είμαι 
        ελαφρόμυαλη ευκολόπιστη τουρίστρια για να μου κάνουν "πλύση 
        εγκεφάλου". Λές να είμαι και να μην το είχα καταλάβει? Τι να 
        πω, αλλιώς μ` έκανες να νιώσω πολύ τυχερή που μου πήγαν όλα 
        τόσο καλά.
        
        Χουανίτάκι, ξεκίνησα να απαντήσω σε σένα και παρασύρθηκα. 
        Anyway, μπορεί να διασταυρωθούν οι δρόμοι μας κάτω. Πού να 
        τρέχεις καλοκαιριάτικα μακριά από τις θάλασσες αγάπη μου? Εγώ 
        γουστάρω Κρήτη για φέτος και το ψιλοοργανώνω ήδη. Αν το 
        αποφασίσεις, στείλε mail να σου πω tips, μια και αποδείχττηκαν 
        τυχερές οι εμπειρίες μου ;-)!

        [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
        • Θέμα: Re: Πολύ λάδι κι από τηγανίτες τίποτα...
          Από: Juanita La Quejica  12 / 5 / 2005
          Eυχαριστώ για την εμψύχωση, οπωσδήποτε θα ζητήσω τα "φώτα" σου!

          [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: Προσφέρομαι ως πειραματόζωο
    Από: dina k. Sparti  12 / 5 / 2005
    Το  σαββατοκύριακο θα βρίσκομαι για κάτι δουλίτσες στο 
    Ηράκλειο. Μιας και ο προβληματισμός περι Κρητικής φιλοξενίας 
    μεγάλος στις μέρες μας, προσφέρομαι ως πειραματόζωο στα Κρητικά 
    σας χέρια για να αποκατασταθεί η φήμη σας και η υπόληψη σας. 
    Βαγγελιώ, Τarzan και λοιποί Κρητίκαροι θα πιούμε κανα καϊφέ??
    Τι λέτε?

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: Προσφέρομαι ως πειραματόζωο
      Από: Maria_P  12 / 5 / 2005
      Εμένα γιατί δε μου προκύπτουν ποτέ δουλειές στην Κρήτη?
      
      :-(

      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
      • Θέμα: Re: Προσφέρομαι ως πειραματόζωο
        Από: Bαγγελιώ  12 / 5 / 2005
        Μαρία δεν είναι ανάγκη να ρθείς μόνο για δουλειές.Και για βόλτα 
        θα χαρούμε να σε δούμε.
         

        [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: (ΠΕΤΑΛΙΔΙ!!!)Ο ΚΑΓΙΑΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝ
    Από: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  31 / 12 / 2005
    Σε καμία περίπτωση δεν είναι Κρητικός. Είναι παραδοσιακή συνταγή της Μεσσηνίας. Συνταγή Αυγά Παστό χοιρινό και λουκάνικο(καπνιστό) Φέτα Τομάτες ώριμες Ρίγανη Κόβουμε, στύβουμε και τρίβουμε στον τριφτή του τυριού τις τομάτες. Τις τσιγαρίζουμε με ελάχιστο λάδι για 5 λεπτάκια σε χαμηλή φωτιά. Προσθέτουμε την φέτα τριμμένη και τα παστά ψιλοκομμένα. Σοτάρουμε για 2 λεπτάκια ακόμα και προσθέτουμε τα αυγά και τη ρίγανη. Χαμηλώνουμε την φωτιά και ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να ψηθεί το αυγό για κανά 3λεπτο ακόμα. Μετά τον τρώμε!!!
    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: PETALIDI
    Από: DINA KYR.  31 / 3 / 2006
    ALLO KSEKINHSA NA GRAPSO KAI ALLO THA GRAPSO TELIKA.XARHKA POU BRHKA KAPION KONTA APO TA MERH MOU(PYLOS).ANYWAY KAI EGO ETSI TON KSERO TO KAGIANA,ME AYGA NTOMATA KAI PASTO.PETSA PATRIOTH..KAPIA FORA STHN ATHHNA ME ROTHSAN APO POU EIMAI;KAI APANTO;APO KALAMATA.SAN TON KAGIANA DHLADH,MOU APANTHSAN KAI AYTOI HTAN ATHHNAIOI!!.GIA MENA, OLOI E-L-L-H-N-E-S EIMASTE KAI OI KRHTIKOI KAI OI THESSALONIKOI KAI OI PELLOPONHSIOI...OK?BUY..
    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: PETALIDI
      Από: ΓΙΑΝΝΗΣ  31 / 3 / 2006
      Να κάνουμε και σύλλογο Πυλίας (Κορώνη εγώ) εδώ μέσα;
      απ ότι ξέρω έχουμε και άλλη φίλη από τα μέρη μας.
      

      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
    • Θέμα: Re: PETALIDI
      Από: Δέσποινα Κ.  31 / 3 / 2006
      Όταν λέτε χοιρινό παστό, τι ακριβώς εννοείται?
      Μου αρέσει σαν ιδέα στις ντομάτες και τα αυγά.
      
      Και Dina είναι εύκολο σε παρακαλώ να μην γράφεις κεφαλαία?
      Είναι δύσκολο να σε διαβάσουμε.
      Ευχαριστώ.

      [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
      • Θέμα: Re: PETALIDI
        Από: ΓΙΑΝΝΗΣ  31 / 3 / 2006
        Αν ψάξεις στην αναζήτηση του φόρουμ θα δεις για το παστό.
        Χοιρινό κρέας είναι που με το πάστωμα συντηρείτε όλο το χρόνο.
        Στο φόρουμ έχουν γραφεί και οι διαδικασίες καθώς και τα ονόματα 
        που έχει σε καθε περιοχή. (Σύγκλινο, τσιγαρίδα κτλ)

        [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]
  • Θέμα: SYLLOGOS-kefalaia
    Από: DINA KYR.  1 / 4 / 2006
      Ela Gianni se psifizo gia proedro.Ean vevaia mas to epitrepei o
    Abmin.Mipos na ton rotisoume prota?
      Despoinaki sorry gia ta kefalaia.Prospatho na vro to programma 
    gia na grafo sta Ellinika.Ego pali exo provlima me ta mikra, mou 
    einai dyskolo na ta diavaso.Pare gia paradeidma tis leksis apo 
    pio pano:vevaia,provlima,Ellinika,
    kafalaia:BEBAIA,PROBLHMA,ELLHNIKA.Apla prepei na ta diavazis me 
    ellinikous yxous.Anti B(mpi,se agglikous uxous)diavazis vi.Allo 
    pragma pou me enoxli einai i orthografia,Nomizo fenetai pio 
    omorfa sta kafalaia.Ypomoni mexri na paro to Elliniko 
    programma.Filakia buy...  

    [Απάντηση] | [Νέο σχόλιο ]

Επικοινωνία | Editorial | Κεντρική σελίδα | Forum | Η δική σας συνταγή | Traffic

© Copyleft: A. Kanavouras 2001. All lefts reserved.