Αυγά Τουρκίνας

΄Πάσχα ήτανε,μία δούγα την είχα(ένεκα τα ποτάμια του κράσου που 
κυλούσαν στις φλέβες μου),τσούγκρα-τσούγκρα τ`αυγά τελειώσανε 
καθώς είχε εγκατασταθεί εξ απεναντίας ένας τέρας με το στόμα 
ανοιχτό σαν καταβόθρα,κι αφού καταβρόχθησε τα αυγά,το 
κοκορέτσι,τ`αρνί με τη σούβλα μαζί,τον κόναν(σκύλος του 
γείτονα),όσο εγώ ετοιμαζα τα αυγά Τουρκίνας,κι είχα απλώσει 
τους χάρτες να δώ ποιόν θα παραδώσω σε ποιόν,ο τέρας έσκαβε με 
τα μπροστινά του πόδια,ώσπου χώθηκε σε έναν λάκο και μόνο ο 
κλαρωτός του πισινός φαινότανε τεράστιος και απειλητικός.Σαν 
απο χιλιόμετρα απο τα έγκατα της γής,φτάναν επάνω ήχοι που 
φέρναν σε καβγά...κούφιοι γδούποι..κρρστχ..κρακ..μπαμ..μετά 
@#$#@#$ και μετά...απόλυτη ησυχία!ο τέρας,έβγαλε το κεφάλι του 
απο τον λάκκο,κρατώντας ανάμεσα στα δόντια του ένα κοτέτσι 
στραπατσακλιασμένο,με ξεπουπουλιάρες κότες αλίθωρες απο το 
τραμπάκουλο...απο κοντά βγήκε ο κόκκορας παραπατώντας,σα να χε 
πέσει στην ουζοθεωρία,τραγουδώντας σε γλώσσα ακατανόητη τη 
γερακίνα του Τσιτσάνι...κι απο κοντά,δυό χέρια κίτρινα 
γατζώνονταν στα χώματα ακρίς ακρίς σε μία τρομερή προσπάθεια 
αυτού που τα κατείχε,να βγεί στην επιφάνεια...ακολούθησε το 
πόδι και σε μία τελική υπερδύναμη κίνηση,ένας 
κουρελιασμένος,ξέκλιος κινέζος έκανε την εμφάνισή του μέσα απο 
το λάκκο.Σηκώθηκε ορθός,υποκείπτοντας πού και πού στα τρεμάμενα 
πόδια του,με τις σκισμένες λουρίδες των ρούχων του να τον 
πεδικλώνουν,τη κοτσίδα του παράξενα σηκωμένη,πότε σερνάμενος 
και πότε μπουσουλιστά,έφτασε στην αυλή μας.Του βγάλαμε 
γλυκό,του βγάλαμε και μέντα,του δώσαμε και το Φρωσί γυναίκα μα 
για το σκηνικό δεν του παμε κουβέντα.Ακόμη χορεύει τσιφτετέλι 
με σόλο Γιώργο Μάγκα κλαρίνο.Στη γειτονιά δεν κλείσαν 
μάτι...τρία τέρμινα ειναι,θα περάσουν...
Αγαπητέ Χρήστο
συνταγή εξετελέσθει
τα αυγά δεν ήταν έξι

Τζ` επήρεν ο Μηνας το λαγούτον του κ ήπαιξε ενα τραγουδιον...Σαν
ξεμπροστιαζόσαντο ο Μαλτεζάνος και η Εύη μέσα σε ενα
παραυγανάλωμα Τουρκινεϊκον , τα τέρμινα πηγαίναν στον ρου τον
υφέρποντα της λυκαυγής."Γιατί κρυώνουμε , Μήτσο;" έγνεψε ο
Μαλτεζάνος στον ντραμίστα."Δε με λενε Μήτσο ρε ζαβέ" του απάντησε
η Εύη.Και προχωρούσανε συνάμα κυνηγιώντας κοτσύφια και
αγριοχάμπουργκερ στον ορυμαγδό της δροσάτης σύναξης.Ήταν σίγουρα
μια μέρα σαν τις άλλες...Εκείνες που τα λαμπραντόρ σκάβαν
λαγούμια για να κυρήξουν τον πόλεμο με τα τριζόνια.Και όλοι
συνάμα τραγουδάγανε την Ιτία τρώγοντας κεμπάπ και τσικουλάτα
βγάζοντας αυγά Τουρκίνας και αχνούς απ το τσερβέλο...